Ik heb/ben nog nooit…

Zoveel wild geplast dat ik het volgens mij wel ben afgeleerd. En jullie weten allemaal hoe dol ik was op wildplassen. Maar het wordt iets minder leuk wanneer je het midden in de nacht moet doen met -5 en een nummertje 2 is dan al helemaal niet plezant, laat staan als je dan ook nog eens ziek wordt… Maar alles is nog altijd beter dan het alternatief: the whole in the ground... Men graaft hier een gat in de grond, legt er wat planken overheen en bouwt er een huisje boven (in sommige gevallen alleen een hekje) et voila, u heeft een toilet! Maar ik kan mooi wel zeggen dat ik heel centraal Mongolië heb afgebakend als zijnde mijn territorium!

Op den duur zo’n lage verwachtingen gekregen, dat we met een diep gat in de grond al blij waren…

Zo lang en zo vaak zonder elektriciteit, douche, stromend water (en vandaar dus ook zonder toilet) gezeten.

Zo’n ongelooflijk mooie sterrenhemel gezien, dat je zelfs de Melkweg kon zien. Helaas kwamen we met zijn vijven niet veel verder dan het benoemen van de Grote Beer en de Poolster…

Zo’n immense stilte meegemaakt dat je je eigen hartslag kan horen evenals het klapperen van vleugels van vogels.

Zo weinig privacy gehad. Niet alleen zat ik 18dgn vast aan de mensen met wie ik de tour deed, maar voor Mongoliërs is een ger hetzelfde als een open bar. Ongeacht de tijd. Vreemd wakker worden dus met 3 vreemde mannen die rond het vuur staan. Of als iemand het vuur komt aanmaken net als je je aan het omkleden bent.

Nog nooit zo lang zonder werkende communicatie middelen gezeten. Noem me communicatie verslaafd, ik geef de voorkeur aan sociaal/betrokken. Ik houd er nou eenmaal van om contact te onderhouden. Vond het vooral lastig dat ik niet gewoon eventjes wat van me kon laten horen en visa versa. Kleine, onbenullige dingetjes, maar die je wel het gevoel van geven dat je nog verbonden met met iedereen thuis.

Zo veel koude nachten meegemaakt, dat ik er heimwee van kreeg. Dit met name door de combinatie met gebrek aan communicatie, pijn van het paardrijden, weinig slaap, harde bedden (of de grond) en een snoezig stelletje tegenover je hebben dat elkaar opwarmt terwijl ik 2u nodig had om mijn voetjes warm te wrijven...

Iemand zo veel verschillende gerechten zien maken met slechts wortel, aardappel, rijst, augurk en mutton (schaap) als ingredient. En het mocht dan behoorlijk lekker zijn, na 18dgn komt het toch echt je strot uit, dus we hebben onszelf bij terugkomst mee uit eten genomen bij de Italiaan!

Mijn nagels 3x per dag schoongemaakt en nog constant met vieze nagels rondgelopen. Hetzelfde gold voor mijn neusje. Niks frisse lucht! Oude auto’s doen de stof flink opwaaien.

Zo’n eindeloos uitzicht gezien dat je werkelijk denkt dat de wereld ophoudt te bestaan.

Zo veel kuddedieren gezien (en ik ben nota bene opgegroeid met een weiland in mijn achtertuin!). En ze liepen dus gewoon vrij rond. Echt duizenden paarden, koeien, schapen, geiten, yaks (yakken?) en… kamelen! Maar ja, is dus ook niet zo gek gezien er voor elke Mongoliër (kan het niet over mijn hart verkrijgen Mongool te zeggen, al te veel grappen over gemaakt) 13 paarden zijn. Overigens ook nog nooit zoveel dierenbotten en –poep gezien!

Zo verlangt naar een salade dat ik vanavond terug ga naar een restaurant met super lekker westers eten, maar waar ze ons een extra maaltijd op de rekening wilde laten betalen, omdat de serveerster het vergeten was te brengen, maar tegenover de manager stellig bleef volhouden dat ze het wel had gebracht en het 15min duurde voor de manager ons geloofde.